Augustsommarvarme

Eg jobbar så svetten silar med dette prosjektet i varmen. Joda, vi har da fått sommarvær vi og omsider. Det hjelper ikkje kor varmt det er, eg må berre prøve å få gjort så mykje som muleg før vinteren. Er ganske lei av at det står i stampe. Som de ser under her, så er det eit skrånande stykke som ligg mellom garasjen og ein mur med eit legjerde på toppen.


Den vesle øya med kirsebærtreet kjem mellom to stiar: ein smal øverst til venstre, og ein breiare som kjem att i høgre bildekant. Eg og mannen blir ikkje heilt enige om kva slags kant eller støttemur vi skal ha opp mot bedet på øversida. Eg hellar til betongelement, han vil snekre med trykkimpregnert tre. Vi får sjå.
I dag grov eg meg på ein koloss av ein stein. Eg greide ikkje å rikke den, så eg trur eg må ha hjelp. Den ser rimeleg firkanta ut, så eg tenker den kan brukast til den trappa av naturstein eg har planlagt i ein skråning der den smale stien tek av, der er det nemleg ei lita bratt kneik. Sikkert ikkje lett å forstå dette, men men...
Midt i all jorda så blomstrar det da ganske fint. Eg likar kjempegodt Lychnis coronaria. Sjå kor fin den er i lag med det blåe prydgraset!

Stokkrosene under veks på andre sida av huset, og blir finare for kvar dag! Er så fornøgd med at eg har sådd dei sjølv:-D!


I går tok eg frø av Aquilegia chrysantha. Eg lurer på om den kan vere frøekte?`Fann ikkje eksakte opplysningar om det når eg søkte, men berre anbefaling om å formere den med frø. Eg har ei slik plante, og den har blomstra kollossalt lenge. Bildet under tok eg i går! Ingen av dei andre akeleiene blomstrar nå, og den står midt i sola, og ganske tørt. Fin plante som eg likar betre og betre.

Ellers er eg sjukmeldt igjen nå, og er ganske så usikker på kva framtida vil bringe når det gjeld jobb. Føler for å skifte beite, meir veit eg ikkje sikkert enda. Er i tenkeboksen. Ha ein fin kveld;-)

Nydeleg, mildt sommarregn - endeleg kom det!

Nå blomstrar liljene. Denne vesle, sjarmerande saken står så feilplassert som det går an, men den er kjempesøt med fregnene sine. I år må det da vel bli ein mulighet til å få flytta den etter blomstringa er over.

Nå blomstrar også dette bedet, sjølv om bildet er frå i fjor. Dei er enda frodigare i år, og i knallfargar så det forslår. Resten av dette digre bedet i full sol består av diverse malurt, gul tagetes (Tenuifolia og "Favourite Red") lysegul Gåseblom, marikåpe, ildraude heuchera-blomster samt cephalaria gigantea, og diverse lilla i form av prydsvinerot, graslauk, salvie og revebjeller (ville). Eg LIKAR desse fargane, og har bestemt meg for at bedet skal få vere slik, med små justeringar.

Her er bedet i år, teke for nokre dagar sidan. (forstår ikkje kvifor dette bildet ikkje er klikkbart slik som dei andre..??)

Ellers har eg hatt eit par maratondagar ute, med planting, bæring, luking, klipping og eg veit ikkje kva. Eg har brukt seks sekkar med jord, men kan nesten ikkje greie å gjenkalle kva dei har blitt brukt til. Jo, sjølvsagt: det går litt jord i to murarbaljer. Eg har endeleg fått bestemt meg for kva eg skulle gjere med tomatplantene mine.... Dei har stått på planterommet til nå, lange og ulenkelege. Eg er dårleg på oppbinding og slikt... I dag fekk dei kome ut, to vart "slakta", dei var så tuslete og med så skjøre greiner at dei knakk for eit godt ord. Dei som overlevde ("Subarctic plenty" for det meste), havna i to murarbaljer, med leca i botnen, og med egenhendig drilla hol litt opp på sidene. Over desse står eit "stativ" av aluminiumsbeina på eit utebord som vinden tok i fjor. Eg har knytt fast to bambuskjeppar der bordplata var, og så har eg festa tomatgreinene på desse. Over heile stasen har eg lagt fiberduk, godt festa.... Går dette bra så er det eit under. Eg er elendig på tomatdyrking!

Etter at eg hadde planta ut dei ller, aller siste småplantene kom faktisk regnet! Det var så herleg med skikkeleg nedbør omsider, det er så tørt her at jorda er som oske.. Da vart eg spart for litt vatning, noko som var kjærkomment til de grader. RESTEN av sommaren skal eg berre kose meg, trur eg.

Heroisk innsats i 28 varmegrader

OK. Da startar vi med Cephalariaen. I år er dei enorme, vil tru ein middels basketballspelar ville kjent seg litt liten ved sida av.... Dei er så fantastisk flotte! Høgt over alle dei andre blomstene svever desse små solene.... Åh - yndlingsblomsten min akkurat nå.

Så kjem bøttene med - eh, mandelpoteter?? Nei da. Slett ikkje. Dette er faktisk mine nesten 20 liter med påskeliljelauk, greve opp i går og i dag. Ja, litt snøklokker og nokre få krokus også, men hovudsakleg påskeliljer av alle slag og fargar. (Nokon som vil ha....?) Årsaken til at dei er greve opp, ser du på bilda under.

Dette området vart først laga fordi eg har ein mann som er rå med motorisert hageutstyr. Han slår, kuttar og ryddar som ein tornado berre han får bruke noko som durar. Ergo fekk jo aldri dei stakars påskeliljene mine tid til å samle næring i lauken sin før han var ute med ljåen om våren....

Dermed kom ideen å gjerde dei inne, med eit lite fletta gjerde av hasselgreiner teke i hagen her. Ideen fekk eg vel i eit eller anna hageblad, tenker eg. Dette har fungert fint, men etter blomstringa har det blitt meir og meir syregras og skvallerkål som har boltra seg innanfor "murane". Nå som vi skal til å male huset, har det kome fram eit rimeleg stort behov for meir bedplass, jamfør krisesituasjonen i austveggen omtalt i eit tidlegare blogginlegg. Dermed gauv den hagegale laus. Eg har spadd, rista rottufser reine for jord og plukka blomsterlauk til eg var besvimelsen nær i dei om lag 30 varme gradene vi har hatt. Men SJÅ NÅ!

Eg er veldig fornøgd med meg sjølv, håper følelsen sit i lenge.... Har til og med laga ein liten sti tvers over, med duk under, og flate steinar som "heller". Eg fann til og med ei STOR rund, flat helle medan eg grov, som eg har plassert på midten. Eg har også lagt tjukke lag med våte aviser rundt det vesle plommetreet ("Herman"), og så kompost oppå der igjen, samt ein liten steinkant rundt for å halde ting på plass.

Ellers er det mykje som blomstrar nå, og eg fekk teke ein fotorunde i kveld, men dei bilda legg eg nok ut i morra. Eg ventar stadig på Iris ensata, er så spent! Da blir det garantert bilder, det lovar eg. Ha ei god natt alle saman

"Langt fremskreden latskap"

I dag har det vore varmt her. Nærare 30 grader i skyggen, og det er overveldande for ein hutrande nordmann som har levd med 8-12 grader og regn i lengre tid. Eg blir utslått, kort og godt. Eg er nok ein genetisk sett fullt ut nordisk type, som er skapt for andre slags temperaturar enn dette. Likevel kreka eg meg ut i eit ugrasområde i dag tidleg, utrusta med spade og diverse bøtter. Saken er den at vi maler hus om dagen, og nå kryp malinga seg nærare og nærare austveggen "min" der amatør-gartneriet mitt held hus.... Det handlar om den tidlegare omskrevne "plantetrappa" mi, som er som Sareptas krukke: det minkar ALDRI på plantane same kor mykje eg plantar....

Heile austveggen på huset er katastrofeområde: dette er den mest vekkgøymda delen av tomta heldigvis, og her har eg alt det utstyret som høyrer med til aktiv haging: 10.000 tomme potter i absolutt ALLE storleikar, jordsekkar, spader, greip, kantklippar, potter med planter til herding, tomme potter som ventar på sommarblomster, aluminiumsbrett til å sette småpotter på når dei må vatnast frå botnen, saks, plantestøtter, hyssing, vasskanner, murarbøtter - ja du forstår sikkert teikninga! (manglar uthus!!). Oppi dette kaoset skal malaren (attpå til naboen) finne plassar å sette opp stigen! Dette er som de forstår grunnen til at ein i 30 grader må til å spa opp eit område som kan brukast til utplanting av diverse.

Området det er snakk om er inngjerda av ein bitteliten flettekant av kvistar/hasselgreiner, og oppi der har eg planta masse påskeliljer og snøklokker. Det er eit flott syn så lenge det blomstrar der borte, men når sesongen er over er det skvallerkålen som tek over. Skrekk og gru... Nå fekk eg snøya det rett før frøa var eit faktum, men var berre blomster enda heldigvis. Så måtte eg til å spa, og plukke laukar og legge i bøtte. Laukane skal nedi att til hausten. Eg tenker at dette kan bli eit fint område for venteplantar, sommarblomster til overs og snittblomster som det egentleg ikkje er plass til i kjøkkenhagen lenger. Eg har veldig lyst til å lage ein liten mur i bakkant, og kanskje ein gangsti på midten - har mykje halvstor stein eg kan bruke. Den treng kanskje litt sement innimellom, er ikkje heilt stor nok til tørrmur. Litt lenger opp i bakken har eg lyst til å mure låge murar og fylle med grus/jord, det skal bli krydderurt-bed.

Jo da. Planar har eg nok av. Nå får eg berre glede meg over at eg kom nesten halvvegs i spainga mi, og tanken på at prosjektet i alle fall er påbegynt. Mål nummer ein er uansett å få ein plass å gjere av alt som står i plantetrappa.....

Innsats som merkast mest fysisk

Her ser ein spor etter dagens graving, såvidt... Jammen er det ein del arbeid. Skal grave ut ei stripe som er ein meter brei, og her skal det leggast grus/duk/grus og snekrast langsgåande kant på høgre sida (øversida) av stien. Det skrår ganske kraftig, syns ikkje så godt på bildet. Under ser du utsikta frå kjøkkenvinduet, med den nyplanta kjeglegrana i bakgrunnen. I dag fekk den selskap av to buksbom ("Faulkner"), og nokre lauk av kvit perleblomst samt fem Thalia-laukar. (narciss). Eg prøver å unngå "øyer" i plenen som mannen må klippe rundt, så etter kvart må eg grave meg ned til det andre bedet, og legge tråkkheller der det nå er ei stripe med gras.

Til venstre bilde av fyllinga ved garasjemuren. Her skal meitemarken få litt å pusle med i vinter. Den er til god hjelp i hagen, sparer meg for mykje graving.

Ellers: bilde av malurten "Powis Castle" med tagetes "Favourite Red" framfor. Ja, eg likar malurt, og synest den er kjempefin i lag med gult og orange og raudt. Grått bladverk i det heile tiltalar meg.

Har også med bilde av ei diger staudesolsikke av eit eller anna slag. Den legg seg litt mykje overende, så den kan nok ikkje stå øverst i ein skråning. Den har klart seg utruleg bra i tørken i sommar, så kanskje den vil ha det tørt og full sol? Må visst lese meir om kva den likar før eg flyttar den.

Nå kjenner eg det i heile kroppen at eg har jobba fysisk i dag, men det er mest ein god følelse. Er jo rimeleg fornøgd med meg sjølv og da ;-). Ha ei fin helg alle saman!

Først eit par haustbilder. Det ER fint om hausten.
Så til dagens resonnement: (rein logikk) Under kan du sjå starten på sommarens store graveprosjekt her hos meg. Det skal bli sti og bed på kvar side... sånn står det enda. I dag er det

1. sol
2. eg har fri
3. ungen er i barnehagen
4. eg har planter på vent over alt
5. det er haust, og alt som er unnagjort om hausten blir du veldig glad for til våren osv....
6. eg har ikkje vondt i ryggen, sit i rullestol eller går med krykker. Kort sagt: er fullt arbeidsfør

(der rauk den siste unnskyldninga)
svaret må bli: ut og grav i jorda!!! (sukk, jaaa vel da)